In een raket naar China
Joris en Pandabeer vliegen in de raket naar het land van Pandabeer. Dat land heet China en is heel ver weg. Als de raket is geland, wil Pandabeer nog maar 1 ding en dat is ETEN!
大熊猫
Joris en Pandabeer vliegen door de lucht naar het land waar Pandabeer lang geleden heeft gewoond. ´Mijn land heet China', zegt Pandabeer. ´China?’, vraagt Joris ‘daar heb ik nog nooit van gehoord’. Pandabeer vertelt zoveel over China dat Joris niet alles kan onthouden. Z'n muizenoren beginnen te piepen. ‘Stop maar met praten Pandabeer’, zegt Joris, ‘ik zie alles wel als we in jouw land zijn’. Pandabeer vindt het heel moeilijk om z’n mond te houden. ‘Zal ik een plakbandje op je mond plakken?’, vraagt Joris. ‘Dat zeggen mijn papa en mama ook wel eens als ik zoveel praat’. Maar dat hoeft niet meer, het lukt Pandabeer om een tijdje stil te zijn. Als de raket boven China vliegt, gaan ze landen. De raket van Joris landt midden in een bos. ‘Wat een gekke bomen’, zegt Joris. ‘Zulke bomen heb ik nog nooit gezien. Zijn dat soms Chinabomen?’. ‘Nee Joris’, dat zijn geen Chinabomen, dat zijn bamboebomen’. Er staan heel veel bamboebomen in het bos. En dat is maar goed ook, want Pandaberen eten heel veel bamboe. ‘Ik hoef nooit ver te lopen om eten te zoeken’, vertelt Pandabeer, ‘het is altijd vlakbij’. Pandabeer zet z’n tanden in een groene tak van een bamboeboom en begint te eten. Joris staat te kijken. Wat eet Pandabeer veel! ‘Zullen we een wandelingetje gaan maken Panda?’, vraagt Joris. Maar Pandabeer heeft geen tijd. Z’n maag knort heel hard van de honger en hij blijft maar eten en eten en eten. ‘Wel een beetje saai’, denkt Joris, 'zou die bamboe zo ontzettend lekker zijn?' Joris zet z’n tandjes in een groen takje van de bamboe. ‘Alle-muizentanden-nog-aan-toe!’, schreeuwt Joris. ‘Dit is helemaal niet lekker, dit is zelfs erg vies!’. ‘Joris! Jooooooris!’. Iemand roept zijn naam en het is niet Pandabeer, want die is nog steeds heel druk aan het eten. ‘Joris, kom! Het eten staat klaar!’ Joris doet z’n ogen open en wrijft er eens flink in. Hij is helemaal niet in China en Pandabeer is nergens te zien. Hij ligt gewoon in z’n muizenbed en mama roept dat het eten klaar is. Snel stapt hij uit bed en loopt naar de keuken. ‘Waar bleef je nou?’, vraagt mama. ‘Ik moest helemaal uit China komen’, zegt Joris ‘en ik wilde eerst bamboe gaan eten, net als Pandabeer, maar dat was helemaal niet lekker!’ Mama snapt er niets van. ‘Malle Joris’, denkt ze, ‘hij heeft vast gedroomd. Eerst maar eens lekker eten, dan moet hij daarna maar eens van zijn droom vertellen… (wordt vervolgd…).